-
1 dobro
сущ.• благополучие• хорошо* * *1) (majątek) достояние, имущество2) (pomyślność) благо, интересы, польза3) (wartość) благо, ценность4) ekon. dobro экон. благо5) (pojęcie etyczne) сущ. добро(нравственное понятие)6) muz. dobro (instrument) сущ. муз. добро (инструмент)dawna nazwa litery „д” сущ. устар. добро(название буквы «д»)rzeczy сущ. разг. добро(вещи)zgoda сущ. разг. добро(согласие)gdyby tylko, żeby tylko с-з. разг. доброłagodnie, z dobrocią нар. добро* * *dobr|o☼ 1. добро, благо;dla \dobroa ogółu в общих интересах, на благо общества; dla \dobroa sprawy в интересах дела;
2. \dobroа мн. см. dobra2* * *с1) добро́, бла́гоdla dobra ogółu — в о́бщих интере́сах, на бла́го о́бщества
dla dobra sprawy — в интере́сах де́ла
2) dobra мн, см. dobra II
См. также в других словарях:
społeczny — społecznyni 1. «odnoszący się do społeczeństwa; powstający, tworzący się w społeczeństwie; realizowany w społeczeństwie, przez społeczeństwo, związany ze społeczeństwem» Ustrój społeczny. Rozwój, ruch, przewrót społeczny. Grupa, klasa społeczna.… … Słownik języka polskiego
dobro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dobrobrze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wartości odbierane jako zgodne z kodeksem moralnym człowieka, a także uczynki dające dowód uznawania tych wartości : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czyn — m IV, D. u, Ms. czynnie; lm M. y «postępek, uczynek; dzieło» Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny. Sądzić ludzi z czynów. Rycerz sławny ze swych czynów. ∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu… … Słownik języka polskiego
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
korzyść — ż V, DCMs. korzyśćści; lm MD. korzyśćści «pożytek, zysk» Korzyści materialne, finansowe, moralne. Ciągnąć z czegoś korzyści. Dawać, przynosić korzyści. Mieć z czegoś korzyści. Czerpać z czegoś korzyści. Korzyść dla ogółu. Pracować z korzyścią d … Słownik języka polskiego
opinia — ż I, DCMs. opinianii; lm D. opinianii (opinianij) 1. «mniemanie, sąd, przekonanie, pogląd» Przychylna, utarta opinia. Sprzeczne opinie. Głosić, wypowiadać (śmiałe, dziwne itp.) opinie. Podzielać czyjąś opinię. Polegać na czyjejś opinii. Lansować … Słownik języka polskiego
